Miłośnikom czeskiego piwa polecamy udział w festiwalach piwnych, na których nie zabraknie pysznego jedzenia, atrakcyjnych programów muzycznych, zabawnych konkursów, zwiedzania browarów i przede wszystkim degustacji ulubionego napoju. Na 60 edycję święta chmielu i piwa Dočesná zaprasza królewskie miasto Žatec (około 80 km na północny-zachód od Pragi). Za panowania króla Karola IV było jednym z trzech największych miast w Czechach. Tegoroczna już 60 edycja festiwalu odbędzie się od 1 do 2 września. Na gości czeka urozmaicony program i ciekawe konkursy, na przykład konkurs tańca z kuflem piwa na głowie oraz ponad 30 browarów z Czech, Niemiec, a nawet z Japonii.

Jedziemy na północ nie uznawanej przez żadne państwo Republiki Arcach znanej bardziej jako Górski Karabach. Formalnie nadal armeńskiej enklawy w Azerbejdżanie, ale z paszportami, walutą i tablicami rejestracyjnymi samochodów Armenii. Okolice są malownicze, góry pokryte aż do szczytów soczystą zielenią. Szosa zakosami biegnie ku przełęczy, aby z niej później opadać. Jest nowa, albo niedawno przebudowywana. O czym świadczą jej jasne, piaszczysto – skalne pobocza, na których nie pojawiła się jeszcze roślinność. Zaś asfaltowa nawierzchnia jest równa, bez dziur i innych uszkodzeń. Naszym celem jest jeden z dwu w tym ormiańskim regionie cennych średniowiecznych zabytkowych klasztorów. Dadiwank – Świętego Dadi.

„Kolor! Iluzja materialna.“ – to hasło przewodnie tegorocznych obchodów ku czci kreatywności w położonym w Saksonii-Anhalt mieście Dessau. Tam, gdzie została założona przez Waltera Gropiusa szkoła architektoniczno-rzemieślnicza, której okres rozkwitu przypadł na lata 1925-1932, a dzisiaj jest powszechnie znana pod mianem awangardowego ruchu architektonicznego Bauhaus, 1 i 2 września odbędzie się Festiwal Bauhausu. Dessau jest miastem wielu ikon XX-wiecznej architektury, nie bez powodu obiekty wzniesione w stylu Bauhausu zostały zaliczone w poczet światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO.

Podróż do przyszłości branży turystycznej - nowy raport Amadeus i A.T. Kearney przewiduje cztery możliwe scenariusze. Branża turystyczna stoi w przededniu wielkich zmian, ale to jak będą one wyglądały i dokąd nas zaprowadzą nie jest jeszcze do końca jasne. Czy podążymy w kierunku rozdrobnienia, innowacyjności, standaryzacji czy też znacznego ograniczenia? Nowe badanie ujawnia cztery scenariusze, z których każdy pociąga za sobą szereg implikacji dla zainteresowanych stron. Cyfrowi asystenci, nowe kanały płatnicze, sztuczna inteligencja czy autonomiczne samochody – technologia nigdy nie niosła ze sobą więcej szans dla turystyki niż obecnie.

Czeski Raj leży w pobliżu polskiej granicy (ok 60 km od Szklarskiej Poręby). Do przyrodniczych unikatów należą tamtejsze Boskovskie Jaskinie Dolomitowe, naj rozleglejsze jaskinie dolomitowe w Czechach. Prawdziwe skarby natury kryje majestatyczna góra Kozakov – piękne agaty, jaspisy, chalcedony i ametysty. Na miłośników zabytków czekają malownicze miasteczka, liczne zamki i pałace, a także perełki architektury ludowej. Pewnie dlatego w XIX wieku goście tutejszego uzdrowiska Sedmihorky zaczęli nazywać ten region Czeskim Rajem. Przedstawiamy propozycje na piesze i rowerowe wycieczki po okolicy.

Gruziński król Kartlii, Wachtang I Gorgasali (440-502), późniejszy święty Gruzińskiego Kościoła Prawosławnego i Apostolskiego, zakładając nową stolicę państwa, Tbilisi, do której przeniósł ją z odległej o około 20 km Mcchety, gdy podczas jednego z polowań poznał walory lecznicze tutejszych źródeł wód siarkowych na prawym brzegu rzeki Mtkwari (Kury), nie mógł przewidzieć jak burzliwe, okresami wręcz dramatyczne losy, czekają nowe miasto. Dziś ponad milionowe i piękne, chociaż do tego, aby zajaśniało ono pełnym blaskiem potrzeba jeszcze lat wytężonej pracy i środków o równowartości wielu miliardów dolarów.

„Czyż nie mamy szczęścia, że atom, który jest tak mały, ma tyle przestrzeni, żeby się zamanifestować!“ - to cytat z prapremierowej inscenizacji musicalu „Brak światła.“ Elfriede Jelinek. Tyle przestrzeni, aby się zamanifestować: tę samą ideę skrzętnie wykorzystuje tegoroczne triennale w Zagłębiu Ruhry, które od 2002 zdążyło rozrosnąć się do Festiwalu Sztuk Obszaru Metropolitalnego Zagłębie Ruhry. Muzyczna produkcja wg Jelinek to tylko jedna z wielu rozmaitych inscenizacji teatralnych, instalacji, koncertów i widowisk tanecznych, jakie wydarzą się w miejscach symbolicznych dla minionej kultury industrialnej regionu, jak hałdy i zdegradowane tereny po kopalniach i hutach stali, dawne siłownie i koksownie w ramach trwającego przez sześć tygodni od 18 sierpnia do 30 września letniego happeningu.

Znalezienie zabytkowej świątyni św. Zorawora (Surp Zorawor Astvatsatsin) w Erywaniu wymaga trochę wysiłku. Mimo iż brak jej na liście głównych atrakcji armeńskiej stolicy, wyraźnie zaznaczono ją na turystycznych planach miasta. Stoi na obrzeżu centrum, w jego północno – zachodniej części, niedaleko od pryncypialnej alei Masztoca. Ale po środku czworoboku ulic, z zaułkami, jak gdyby na wielkim podwórzu otoczonym wysokimi blokami. I dojść do niej można tylko przez bramy w nich, lub trudnymi dla cudzoziemców zaułkami, gdyż większość z nich ma nazwy wyłącznie w alfabecie ormiańskim.

Ołomuniec na Morawach Środkowych (około półtorej godziny jazdy samochodem z Katowic) zaprasza w dniach 17-20 sierpnia na letnią edycję najsłynniejszej w Czechach międzynarodowej wystawy ogrodniczej Flora Ołomuniec. Na zwiedzających czekają piękne letnie kwiaty, zioła, krzewy ozdobne, warzywa, owoce i wszelkie nowości ogrodnicze. W największym pawilonie zagości wystawa róż. Zaprezentowanych tu zostanie kilka tysięcy róż rozmaitych gatunków i odmian pochodzących z Holandii. Na gości czeka także barwny program towarzyszący, między innymi wystawa pszczelarska i sprzętu ogrodniczego czy mistrzostwa w gotowaniu gulaszu w kociołkach.

Dominantą w centrum, a zarazem najważniejszym miejscem w 7,5 – tysięcznym dziś mieście Mccheta, dawnej stolicy Gruzji położonej w widłach rzek Aragwi i Mtkwari (Kury), odległym od stołecznego Tbilisi o około 20 kilometrów, jest katedra Sweti Cchoweli, co znaczy Drzewo Życia. Jest to kolebka gruzińskiego chrześcijaństwa i siedziba „od zawsze”, tj. od roku 337 (326 wg. tamtejszego Kościoła), gdy religia ta, przyniesiona z Kapadocji przez Apostołkę Gruzinów, św. Nino (ok. 268-340) stała się tu religią państwową, najpierw najwyższych kapłanów, a następnie, także współcześnie katolikosa, czyli zwierzchnika, Gruzińskiego Kościoła Prawosławnego i Apostolskiego.