W Republice Dominikańskiej powstanie w sumie 29 nowych projektów turystycznych, dzięki którym oferta zakwaterowania poszerzy się o 16 612 pokoi. Wspomnieć można np. o projekcie Macao Alto Resort z bazą noclegową liczącą 2 100 pokoi, Selectum World Macao z 8120 pokojami, GSM Punta Cana czy Hotel Dreams Macao składający się z trzech hoteli z 2313 pokojami, centrum kongresowym, strefą komercyjną, parkami i centrum sportowym. Projekty powstają także w regionie Punta Cana, w Las Terrenas na półwyspie Samaná, w Puerto Plata na północy kraju czy w stolicy Santo Domingo. A oto inne nowości:

Dwu największym miastom Kraju Basków w północno–wschodniej Hiszpanii poświęcił Michelin swój najnowszy przewodnik, wydany w tłumaczeniu na język polski przez Bezdroża. Ta niewielka, ale piękna kraina, z własnym, nie podobnym do innych językiem, kulturą, obyczajami, a także ciekawymi zabytkami i innymi atrakcjami turystycznymi, zasługuje bowiem na bliższe poznawanie. Chociaż przewodnik ten trochę mnie zaskoczył. Na planach zarówno Bilbao, jak i San Sebastian, zamieszczonych na wewnętrznych stronach obu okładek, oznaczone są bowiem restauracje, bary i kawiarnie, w tym osobno serwujące przekąski pintxos, obiekty noclegowe, miejsca zakupów i rozrywki, ale ani jeden zabytek, muzeum – nawet światowej sławy Guggenheima w Bilbao, czy inne ciekawe miejsce turystyczne. Uwzględnione zostały one co prawda w treści przewodnika, ale brak ich na tych planach jest chyba poważnym błędem. Podobnie jak pominięcie w spisie treści informacji w ramkach włamanych w tekst. Obejmuje on, poza treścią poszczególnych rozdziałów, tylko spis 5 planów i map. Dodam, że przewodnik wzbogaca 100 kolorowych fotografii. Otwiera go zaś informacja, z króciutkimi opisami, o największych atrakcjach obu miast: 8 w Bilbao i 4 w San Sebastian.

Na wzgórzu dominuje zamek z czterema wieżami. Nieco poniżej, po jego lewej stronie, widać wieże dwu gotyckich kościołów. A całe zbocze pokrywają domy kryte czerwonymi dachówkami, spośród których strzela w niebo kilkanaście wież. Zaś całe miasto otaczają podwójne, solidne mury.

Nasi poludniowi sąsiedzi latem zapraszają na tradycyjny cykl ośmiu imprez muzycznych odbywających się w ramach festiwalu Zamki Czeskie.

Stolice dwu sąsiadujących ze sobą państw w jednym przewodniku turystycznym, to trochę zaskakująca decyzja wydawnictwa. W przypadku Bratysławy i Wiednia ma ona jednak uzasadnienie. Oba te miasta dzieli bowiem zaledwie kilkadziesiąt kilometrów odległości, łączy zaś świetna szosa, linia kolejowa i spławny Dunaj z kursującymi po nim statkami. Są także racje historyczne. Pressburg, jak w czasach monarchii austro-węgierskiej nazywana była Bratysława, należał przecież do niej aż do 1918 roku. I to w tym mieście, a nie w Wiedniu, odbywały się, od 1563 do 1830 roku, koronacje wielu królów i cesarzy – z najbardziej znanych Marii Teresy, i ich małżonek. Wydawca w nocie na tylnej stronie okładki napisał nawet m.in., że „… Bratysława to dziś nowoczesna metropolia, która stała się ekskluzywnym przedmieściem Wiednia”. Co wydaje mi się trochę obraźliwe zarówno dla niej, jak i Słowaków. Pamiętam jednak, że w latach przed wstąpieniem obu naszych krajów do Unii Europejskiej, ale gdy już mogliśmy do niej wjeżdżać bez wiz, a także później, niektóre polskie biura podróży organizowały wycieczki do Wiednia z noclegami jeżeli nie w Bratysławie, bo hotele zawsze były tam dosyć drogie, to w którymś z okolicznych słowackich miasteczek.

Piękne wiedeńskie parki w sercu miasta są atrakcyjne nie tylko dla osób szukających relaksu, ale także dla smakoszy.

Bawaria słynie ze znakomitego piwa, które jest tu narodowym napojem, chociaż pije się także wina oraz mocniejsze alkohole. Słynne są zwłaszcza monachijskie Oktoberfest – październikowe Święta Piwa.

Na majowym spotkaniu w Stowarzyszeniu Dziennikarzy – Podróżników „Globtroter” z cyklu „Goście Globtrotera”, był nim Dwór Strzyżew i jego właściciele: Dorota i Arkadiusz Grzegorczykowie. Zaś w pierwszą niedzielę lipca członkowie Stowarzyszenia z gronem jego przyjaciół złożyli im rewizytę.

Trzem głównym miastom oraz ich okolicom na wschodnim wybrzeżu Sycylii poświęcony został nowy przewodnik Michelina. Bardzo, niekiedy nawet przesadnie zwięzły, chociaż uwzględnia, przynajmniej „w pigułce”, ważne tamtejsze zabytki, obiekty i miejsca. Zawiera też sporo niezbędnych oraz przydatnych turyście informacji. Podobnie jak w innych przewodnikach tego wydawnictwa, także w tym zastosowany został system oznaczania tego, co warto zwiedzić, systemem gwiazdek. Trzy zachęcają aby zobaczyć je koniecznie. Dwie sugerują, iż warto. Jedna, że chodzi o obiekt godny uwagi. Ale i niektóre bez gwiazdek, spośród uwzględnionych, również na to zasługują. Przewodnik wzbogaca ponad sto kolorowych zdjęć oraz 8 planów i mapek. A także ponad 10 ciekawych informacji w ramkach, niestety nie wymienionych w spisie treści, mimo iż jest na to miejsce. Prezentację tego regionu wyspy autorzy zaczynają od „Naszych podpowiedzi”: co przede wszystkim warto zobaczyć w Katanii, Taorminie i Syrakuzach. Następnie proponują program godzinowy zwiedzania każdego z tych miast w ciągu trzech dni. Sporo można dowiedzieć się z Informacji praktycznych. Na temat transportu, przygotowania do wyjazdu oraz hasłowo w Informatorze A-Z. M.in., że warto zabrać ze sobą okulary słoneczne i kapelusz, jasne ubranie, ale również szal lub kamizelkę nawet na letnie wieczory.

Najwyższe czeskie góry Karkonosze są doskonałym miejscem na aktywny, letni wypoczynek: turystykę pieszą, rowerową czy nordic walking.